ท่องในวิกตอเรีย

การโต้คลื่นในวิกตอเรียในฤดูร้อนสามารถเห็นอุณหภูมิแตก 40 องศา ในขณะที่อุณหภูมิของน้ำอาจเพิ่มขึ้นถึง 21 องศาในเดือนมกราคมและกุมภาพันธ์ อาจมีอุณหภูมิลดลงอย่างกะทันหันเมื่อมีแนวปะทะที่หนาวเย็นทั่วทั้งรัฐ โดยบางครั้งปรอทจะลดต่ำลงถึง 20 องศาในช่วงเวลาสองชั่วโมง สิ่งนี้ช่วยให้รัฐมีชื่อเสียงในด้านการมี 4 ฤดูใน 1 วัน อุณหภูมิอากาศสูงสุดเฉลี่ยในฤดูร้อนอยู่ที่ประมาณ 24-25 องศา

ในทางตรงกันข้าม การโต้คลื่นในวิกตอเรียกลายเป็นเรื่องท้าทายเล็กน้อยในช่วงฤดูหนาว เนื่องจากอากาศและอุณหภูมิของน้ำที่เย็นจัด อุณหภูมิของน้ำสามารถลดลงต่ำกว่า 14 องศาเซลเซียส ในขณะที่อุณหภูมิอากาศสูงสุดโดยเฉลี่ยอยู่ที่ประมาณเท่าเดิม เพิ่มลมตะวันตกที่กัดและรู้สึกหนาวเย็นมากขึ้น ข้อกำหนดขั้นต่ำในฤดูหนาวคือเว็ทสูท 3/4 มม. รองเท้าบู้ทและฮู้ดเป็นอุปกรณ์เสริมที่ดี

ฤดูใบไม้ร่วง (มีนาคม-พฤษภาคม)

ฤดูใบไม้ร่วงเป็นช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมสำหรับการโต้คลื่นในวิกตอเรีย น้ำยังคงมีความอบอุ่นในฤดูร้อนในขณะที่ระบบความกดอากาศต่ำที่รุนแรงเริ่มก่อตัวขึ้นอย่างสม่ำเสมอเหนือมหาสมุทรใต้เมื่อสิ่งต่าง ๆ เริ่มเย็นลงใกล้กับทวีปแอนตาร์กติก ลมทะเลยังเด่นชัดน้อยลงเมื่อกลางวันสั้นลงและดวงอาทิตย์คล้อยต่ำลงบนท้องฟ้า ด้วยแนวเขตกึ่งร้อนที่มีความกดอากาศสูงเคลื่อนตัวลงมาทางใต้ในช่วงเวลานี้ของปี ลมที่เบาบางจึงมักเป็นลักษณะเด่น

ฤดูหนาว (มิถุนายน-สิงหาคม)

ฤดูหนาวเป็นเวลาที่ "ชายฝั่งโต้คลื่น" ของรัฐวิกตอเรียกลายเป็นของตัวเอง ลมตะวันตกในละติจูดกลางจะพัดพาลมนอกชายฝั่งเช่น Bells และ Winki นอกจากนี้ คลื่นขนาดใหญ่ยังพบได้บ่อยในช่วงเวลานี้ของปี เนื่องจากอยู่ใกล้ละติจูดกลางและขั้วโลกใต้ซึ่งก่อตัวขึ้นจากหิ้งน้ำแข็งแอนตาร์กติก นำชุดเว็ทสูท 4/3 ของคุณมาในช่วงเวลานี้ของปีและรองเท้าบู๊ตเพื่อให้การเล่นเซิร์ฟของคุณยาวนานขึ้นและสะดวกสบายยิ่งขึ้น

ฤดูใบไม้ผลิ (กันยายน-พฤศจิกายน)

ฤดูใบไม้ผลิไม่ได้โดดเด่นสำหรับการโต้คลื่น แม้ว่าคลื่นลูกใหญ่ยังคงมีตลอดแนวชายฝั่ง น้ำยังคงเย็นจัดในฤดูใบไม้ผลิ และลมทะเลจะแผ่กระจายมากขึ้นในเดือนตุลาคมและพฤศจิกายน (เมื่อกลางวันนานขึ้นและความร้อนจากแสงอาทิตย์รุนแรงขึ้น)

ฤดูร้อน (ธันวาคม-กุมภาพันธ์

ลมทะเลยามบ่ายมีเกือบทุกวันในช่วงเวลานี้ของปี ดังนั้นการเล่นเซิร์ฟที่ดีที่สุดส่วนใหญ่จึงเกิดขึ้นในตอนเช้า โดยทั่วไปคลื่นจะเล็กลงตลอดช่วงฤดูร้อน แม้ว่าคลื่นขนาดใหญ่จะยังคงเกิดขึ้นเป็นครั้งคราว ชายหาดที่แบ่งตามแนวคาบสมุทรมอร์นิงตันและรอบเกาะฟิลลิปมักจะแยกตัวออกมาเองในช่วงเวลานี้ของปี แม้ว่าสถานการณ์ฝูงชนจะทวีความรุนแรงขึ้นหลังจากความโดดเดี่ยวในฤดูหนาว